Samorząd Notarialny (Notaries Society) reprezentuje większość z 850 notariuszy i notariuszy publicznych praktykujących w Anglii i Walii. Organizacja ta, założona w 1882 roku, uzyskała osobowość prawną w 1907 roku.
Od roku 1553 notariusze formalnie podlegają zwierzchnictwu Arcybiskupa Canterbury.
Zasady wykonywania zawodu notariusza i funkcjonowania Notariatu ustalane są przez Court of Faculties – jeden z najstarszych sądów w Anglii. Na czele tego sądu stoi najwyższy rangą sędzia kościelny, który może być również sędzią świeckim uprawnionym do orzekania na szczeblu angielskiego sądu okręgowego (High Court).
Notariusz jest najstarszym zawodem prawniczym w Anglii i Walii. Początki tej profesji sięgają czasów rzymskich.
W dawnych czasach większość ludzi była analfabetami. Kupcy i handlarze potrzebowali kogoś do zapisywania ustalonych z kontrahentami warunków. Jako że duża część duchowieństwa potrafiła pisać i czytać, to spośród nich papież powoływał notariuszy. Po uniezależnieniu się Kościoła Anglikańskiego od papiestwa, w roku 1533 uprawnienie to przeszło na Arcybiskupa Canterbury.
Wszyscy notariusze są wykwalifikowanymi prawnikami. Większość z nich uzyskała wcześniej uprawnienia zawodowe solicitora, a następnie ukończyła specjalistyczne studia dopuszczające do zawodu notariusza.
Aby uzyskać prawo wykonywania zawodu, przyszły notariusz musi ukończyć dwuletnie studia podyplomowe. Następnym krokiem jest wystąpienie do Court of Faculties o wydanie dokumentu powołania do zawodu, tzw. „Faculty”, który umożliwia notariuszowi rozpoczęcie praktyki. Przez pierwsze dwa lata nowo mianowany notariusz musi pracować pod nadzorem notariusza z dłuższym stażem.
Notariusz sporządza, poświadcza lub uwierzytelnia dokumenty wysyłane za granicę. Często są to dokumenty przygotowywane przez zagranicznych prawników, takie jak pełnomocnictwa, oświadczenia złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej, umowy, dokumenty dotyczące nieruchomości i dokumenty informujące o obowiązujących przepisach prawa.
Dokumenty, którymi zajmuje się notariusz, nazywane są „aktami notarialnymi”. Mogą mieć one formę publiczną lub prywatną, przy czym rola notariusza przy sporządzaniu dokumentów prywatnych ograniczona jest zazwyczaj do poświadczania autentyczności podpisów. Dokument w formie aktu publicznego przygotowywany jest wówczas, gdy notariusz potwierdza okoliczności wskazane w jego treści, po ich osobistym zbadaniu.
Notariusze mają obowiązek weryfikacji tożsamości i zdolności prawnej klientów oraz muszą upewnić się, czy klient rozumie treść aktu notarialnego. Notariusze sprawdzają również umocowanie osób składających oświadczenia woli w imieniu innego podmiotu, np. spółki prawa handlowego.
Jako wykwalifikowani prawnicy, notariusze mogą również wykonywać wszystkie innego rodzaju działalność prawniczą, z wyłączeniem reprezentacji klientów w postępowaniach sądowych. Zakres czynności podejmowanych przez notariuszy prawa angielskiego jest podobny do zadań notariuszy działających w państwach Europy kontynentalnej.
Przykładowo, notariusze w Anglii i Walii zajmują się transakcjami dotyczącymi nieruchomości, sporządzaniem testamentów lub zarządzaniem masą spadkową.
Od wieków akty notarialne są uznawane i akceptowane na całym świecie. Każdy, kto prowadzi życiowe lub biznesowe interesy za granicą, może liczyć na pomoc notariusza, który szybko i za rozsądną opłatą przygotuje odpowiednią dokumentację.
Samorząd Notarialny odgrywa istotną rolę w zawodowym życiu notariuszy. The Notaries Society oferuje swoim członkom szkolenia, programy doskonalenia zawodowego, a także reprezentuje ich na arenie międzynarodowej.
Naczelnym organem angielskiego Samorządu Notarialnego jest Rada, na czele której stoi Prezes. W skład Rady wchodzą również Sekretarze odpowiedzialni za administrację, edukację i sprawy ogólne.
Każdy notariusz posiada pieczęć urzędową. Większość notariuszy używa unikalnej pieczęci osobistej z indywidualnie dobranym symbolem. Opatrzone taką pieczęcią i podpisane przez notariusza akty notarialne są powszechnie uznawane, a ich moc dowodowa równorzędna jest wiarygodności dokumentów sporządzonych przez urzędnika sądowego.
Obowiązujące w Anglii i Walii normy procesowe wyraźnie wskazują, że „akty notarialne (…) stanowią rozstrzygający dowód okoliczności wskazanych w ich treści (…), chyba że przedstawiony zostanie dowód przeciwny”.
Skontaktuj się z nami, by umówić wizytę w biurze lub skorzystać z mobilnej obsługi notarialnej.
